AHAAA ... de unieke kans om ook met een blog te beginnen ... eindelijk heb ik eens iets nuttigs te vertellen aan de rest van de wereld.
Veel leesplezier met m'n verslagje van de winterduathlon van Kasterlee : een uniek evenement waar de deelnemers respectievelijk 15km lopen + 105km. mtb'en + 30km lopen ...
de bezieler van dit evenement is Jan Daems : ziehier z'n website http://www.winterduathlonkasterlee.be/
zaterdag :
22u30 : ik drink de Chimay tripel die voor mij staat leeg en ga naar m'n bed.
22u35 : ik val gelijk nen blok in slaap.
Zondag :
0u30 : ik sukkel wakker ... een ongeruste echtgenoot informeert of ons J@nne al thuis is van het babysitten ...
Ik begin aan mijn eerste virtuele wissels, en controleer telkens of ik alles bij heb, zéér slecht idee : ik ben zo klaarwakker en besef dat ik best nog wat slaap kan gebruiken.
05u40 : de wekker komt vertellen dat het vandaag 'Hell-Day' is ...
beetje wassen, scheren heeft geen zin : de momenten dat ik mij deftig moet vertonen vandaag zijn redelijk schaars.
ontbijt : 1 grote tas espresso, 5 rozijneboterhammen en een kommetje muesli met platte kaas : de topmaaltijd van de dag : de rest zal héél wat minder zijn.
Sportgerief en rugzak vol lekkers voor begeleider in de auto, fietsken erbij en Marc gaan oppikken voor een dagje in de Kempen.
Oei het heeft gevroren, kan ik eerst nog krabben ... de tweede keer dit najaar pas peins ik, het is 2 graden.
Marc en zijn veloken (tevens reservefiets) ingeladen en hop richting Hel.
Marc is 1 van m'n "sportkameraden", hij was zo sympathiek was om mij vandaag te begeleiden ... een goede tip : begin hier niet aan zonder coach!

(foto Marc tijdens sissietrip 2005)
07u15: Aankomst aan de sporthal : niet te vroeg om het te besterven van de zenuwen. Startpakketje oppikken en mij gaan klaarmaken in de lekker verwarmde tent, alles klaargelegd voor om zo vlot mogelijk te kunnen wisselen, fietske gaan wegzetten en binnen 10 minuten mogen we al starten.

Ik geraak aan de klap met een sympathieke Kempenaar die daags voordien 5 cola's heeft gedronken 'in de Chinees' en hierdoor niet in slaap geraakte ... heb hem proberen uit te leggen dat Tripel een betere keuze is!
Hij wist mij ook iets te vertellen waar ik al redelijk zeker van was : "het parcours ligt er verschrikkelijk bij" ... het had 's zaterdags buiten Kontich ook geregend blijkbaar ...
Vuurwerk voor de start : gelukkig stond er niet veel wind en konden we starten zonder al te veel zwaveldampen in de longen ...
08u00 : BAM! : GO Jan GO!
Het weer is schitterend: open hemel, wel oppassen voor de ondergrond die nogal glad is.

Er wordt redelijk snel gestart maar ik verplicht me om de eerste loop (15km) aan een comfortabel gevoel te lopen, 1u10 had ik vooropgesteld.
Het is hier begot gezellig : we lopen rustig in groepjes, ik geef een Waal wat uitleg over de wedstrijd (die gast wist echt niks ... precies een blind-date met de Hel), doe een praatje met een symathieke kinesist uit Lint ... koetjes en kalfjes, en luister mee naar wat er nog allemaal in ons groepje verteld wordt ... straffe kost :
de ene Kempenaar vraagt aan zijne maat :
"Zeg, hoe is het met Lore?"
"Ze heid al 2 centimeter"
"Oei, dan gaat ze ni komen."
"Neeje, maa haar zuster ga bij haar blijven, mor en ik heb ne gsm bij"Goede uitvinding zo'n gsm -> je kan er zelf een bevalling van op afstand mee tegen houden ... allez zo kan je je toch een beeld vormen hoe "gemotiveerd" de meeste hier zijn.

Na 6 km. een paar km. bos dan die saaie baan en dan terug een 3 tal km. bos om dan terug in de buurt van 'Kastel' uit te komen in 1u11.
Rustig gewisseld, banaantje binnen en dan fietsken op voor 105 km. te genieten van Kempens slijk.
Die eerste aanloop km.(asfalt) naar het parcours bolde m'n Merida goed: mtb, koersfiets, tandem whatever -> geen enkele fiets is gemaakt om door een halve meter "bruine blubber" te rijden.
Oei ik herkende het parcours niet meer, zijn wij HIER 2 weken geleden komen oefenen??? de eerste 10 km. liggen er ontiggelijk zwaar bij maar ik laat er mij niet door ontmoedigen :met m'n waterdichte overschoenen aan; deze week nieuwe shifters laten zetten + buitenbanden die de modder aankunnen :panaracers van 1.8inch met een stevig modderprofiel en 2 bar druk : absoluut een goede keuze, ik ben onderweg nergens blijven steken of gevallen ... al kraakte het allemaal wel wat!
De eerste ronde ging goed : ik haal wat volk in en wordt wat ingehaald, ik rij met een groepje mee dat een deftig tempo rijdt : ik schat de eerste ronde in 1u23.
Bij doorkomst aan de tent merk ik dat copain Paul ook aangekomen is : Marc en Paul bedienen me bliksemsnel : ff. de pittstop in (vanaf de 2de ronde was het meer een piss-stop) ze voorzien me van een volle en propere bus Leppin Energy boost 'Lime and Pineapple' en water + de nodige energie-barren.
De tweede ronde rij ik redelijk lang alleen en daardoor zakt het tempo wat (te veel van het schitterende dekor aan het genieten -> wedstrijdgevoel zakte)

Ik neem ook wat meer tijd om te eten; dat kan op de een stukje hard, ik merk dat ik iets langer gereden(gebaggerd) heb dan de eerste ronde en versnel wat in de derde, drink en eet nog wat ... het loopt lekker, nog geen vermoeid gevoel.
Na een beetje derde ronde hoor ik achter mij roepen : "Goed bezig Bart!" ik wist hoe laat het was : dit kan alleen Bart Van de Water zijn!
Zijne Pa had het me gezegd tijdens een bezoek aan de urinoirs in zoonlief z'n fitness centrum na de Kasterlee Marathon : "Onzen Bart wint dees jaar!", visionaire taal was het ... daar aan het pissijn!
"RECHTS HOUDEEE!" : Ik opzij en Bart kwam schoon door het slijk gekliefd ... nu begrijk ik waarom die mannen binnen 8u binnen komen: Zo moet je op een MTB. rijden Jan ... "you still have a long way to go".
Heb geen poging gedaan om hem te volgen, dan had ik nog meer onder het slijk gehangen.
Tijdens de vierde ronde begon ik het wel te voelen, een beetje misselijk van die rommel te eten :
lange spiezen van 'Banana cake decathlon' vergezeld van 'sanwiches met chocolade stukjes van Delhaize' geflankeerd met brokjes banaan op een bedje van Leppin lemon-Pineapple ... een aanrader voor de feestdagen.
Af en toe staan er pechvoges aan de kant : plat, kettingbreuk, derailleurbreuk ... soms staat er iemand geparkeerd : "klopke van de Hel"!
Allez het ging niet zo lekker tot ik op mezelf begon in te praten van : "komaan Jan, elke plas, spekgladde boomwortel, kapot gereden zandbergje, gevaarlijke oversteek (seingevers weg?) is de laatste die je op dit parcours moet doen vandaag!"
En zo kwam ik na 5u57 fietsen terug in de tent, de laatse 10km. gefietst in het leuke gezelschap van de tweede vrouw (toen nog tweede vrouw ... tijdens het lopen is Annemie Depont haren turbo terug aangeschoten ).
Marc mee de wisselzone in om mij een beetje te organiseren ( een ongelooflijke luxe zo'n coach!)
deze wissel iets langer genomen, niet erg want het begint buiten te gieten ... tot ik buiten kom, lucky me!
Nog 30 km. lopen en we kunnen gaan douchen ... we beginnen er volle moed aan, en het gaat goed.
De afsluitende loopproef is m'n favoriete onderdeel tijdens een Triathlon, het enige verschl is dat je tijdens de wedstrijden die ik tot nu deed het deelnemersveld niet zo ver uiteen ligt en, het "oprapen" van tegenstanders werkt daar enorm motiverend. Hier moet je wat meer geduld hebben : de snelheid bedraagt zo'n 12km/u en die kan ik aanhouden ; het miezert en het is 6 graden : ideaal!
De eerste ronde haal ik een zestal deelnemers in en wordt 1 maal bijgehaald door een "eerste ronde renner".
Al 1 ronde(15km) achter de rug zonder krampen het loopt lekker en de tweede toer staat loopmakker Paul klaar en die neemt me perfect op sleeptouw.

(foto Paul Sissietrip 2006)
Het wordt donker en we zien in de verte de lichtjes van andere lopers/begeleiders knipperen ... we worden 1 keer ingehaald door een ontketende Annemie Dupont ... die heeft er nog zin in blijkbaar!
Bij onze tweede doortocht door het bos is het daar redelijk donker; Marc op fiets schijnt mooi bij en we gaan zodoende niet op onze bek.
De laatse 5 km. vertraagt m'n tempo maar we blijven regelmatig lopers oprapen ... ik begin aan de aankomst te denken want het begint allemaal toch een beetje pijn te doen.
Ja daar dat zandweggetje bergop nog ff. en we kunnen die hel bij op onze cv schrijven, Paul merkt op dat er "in de verte nog iemand loopt , maar dat dat waarschijnlijk toch te ver is voor mij' ... dat moeten ze nu juist niet zeggen en ik zet nog een spurtje in ...hebbes! ik kom zowaar al spurtend over die rooie lopen in de sporthal waar delocale microman schitterend werk levert om de supporters en mijzelf nog wat op te peppen.

Ik kwam als 76ste over de finish maar het voelt alsof ik hier gewonnen heb .. en dat heb ik ook gedaan : ik heb de Hel van Kasterlee overwonnen!
Het gevoel nadien is zéér OK, geen uitputting of misselijkheid die ik in het verleden al vaker voelde als ik 'diep' geweest ben ... ik eet een potje rijstpap, wat vlaaikes; kap 6 bekertjes cola binnen en ga douchen, douchken uit en ik merk dat het buiten begot aan het hagelen is ... lucky me (again)
Job Done, m'n eerste LD. wedstrijd zit erop, heb er 10u02 over gedaan en ik heb er zeker geen degout aan over gehouden!
SCHITTEREND evenement en fantastische begeleiding, danke 1000x Marc&Paul!
Maandag:
7u00 : ik twijfel : de auto of die dekselse mtb. op naar het werk ... die mtb. natuurlijk : ik laat zelfs m'n fietsnummer 204 hangen ...
Jan.