Marathon Kasterlee

De laatste post op deze blog blog dateert al van 2006, als alternatief voor mijn opgedoekte FB pagina ga ik hier regelmatig iets proberen te posten.

Aan de feedback te horen lezen jullie graag de fratsen in de triathlon en loopwereld dus daarom dit verslag van de marathon van Kasterlee van gisteren. Ik voeg nog wel een aantal foto's toe als die beschikbaar zijn

Groetjes,

Jan

Neen ik was echt niet van plan om nog een marathon te lopen in 2015, we zullen het steken op een combinatie van verkeerde vrienden aangeboren competitiviteit (lees testosteron) en het uitblijven van blessures.

Maar ik stond zondag (15/11) dus aan de start van de zwaarste marathon van Vlaanderen, die van Kasterlee dit samen 1500 deelnemers waarvan een 320 voor de hele en de rest voor de halve.
Hier start niemand met de ambitie om een scherpe tijd neer te zetten, het parcours en het weer spelen hiervoor een te grote rol. De temperatuur was super 15 graden, de wind eveneens: tot 100km/u volgens de weervrouw op de autoradio.

Na een minuut stilte voor het onbegrijpelijke van vrijdag mochten we eraan beginnen.
Hoewel het niet altijd in mijn aard ligt was ik deze keer wel van plan om mijn verstand te gebruiken:  mij niet laten opjagen door de snellere lopers van de halve, gewoon een comfortabel looptempo zoeken. 

Te traag starten is ook geen optie; na 1km door Kastel dorp duik je voor het eerst het bos met smallere padjes in en daar wil je niet staan aanschuiven.
In het bos besefte ik direct dat mijn Nike gore-tex  trails een goede schoenkeuze waren, ze zijn zwaarder dan mijn andere loopschoenen maar geven veel meer stabiliteit in de klimmetjes, afdalingen, slijk,  boomwortels ...

Af en toe komt er een bekende voorbij gelopen en er is tijd voor een babbeltje. Na enkele km. lopen we voor het eerst door de winderige velden, ik besluit achteraan een groepje plaats te nemen waarvan de koploper parachutist zijn regenjasje 3 maten te groot gekocht heeft. Ik voel dat de benen redelijk goed zijn, marathon Keulen van 6 weken geleden is goed verteerd, na 10km kom ik door in 45min, beetje volgens plan.

Na 12km veld en wind mogen we eindelijk het dennenbos in: hier volgt een stuk van 8km mul zand, boomwortels, single tracks enkele steile klimmetjes; hiervoor komen de meeste naar hier: de mooie Kempense natuur!

Het is wel opletten geblazen, 1 keer slaag ik lichtjes mijn voet om maar zonder veel erg.

Na 1u37 zit de eerste ronde van 21.1km er op; iets trager dan ik gehoopt had maar daar zit de wind en de regen van de laatste dagen voor iets tussen. Omdat ik de wedstrijd redelijk goed ken heb ik waarschijnlijk iets te veel respect getoond: dat dit wel de juiste keuze was volgt in het tweede deel van dit verslag.

Even groeten aan de supporters halfweg en ineens afscheid nemen van de windstoppers van het eerste deel. Het is plots een pak rustiger lopen, mentaal terug opladen voor nog eens hetzelfde, het enige nadeel van deze wedstrijd zijn de 2 lussen.

Een sympathieke medeloper uit het Gentse komt vlotjes voorbij, hij heeft een vriendje met mtb meegebracht, niet alleen voor de gezellige babbel maar vooral als windschild, het maakt mij een beetje kwaad maar ik laat mijn temperament zitten: ' focus on the job!' .

Op een stuk met verzicht zie ik een aantal individuen en groepjes beuken tegen de wind, mooie doelen als je er de juiste benen voor hebt. 

Ik ben vandaag niet van plan om een anonieme wedstrijd te lopen en ga achter de Gentse valsspeler aan, ik volg hem op 50m en zo rapen we regelmatig andere lopers op. Het gaat goed, telkens iemand in het vizier komt : die met die oranje t-shirt, petje  of Beerschot truitje … we laten ze achter.
Dan komen we terug aan het bos: een sympathieke supporter roept mij “ 21 ste!”  toe, dit geeft mij vleugels, top 20 was mijn hoogste doel vandaag en dat lijkt binnen bereik te komen. Nog een gelleke binnen spelen en gas geven!
In de heuvelzone krijgt mijn vriend uit Gent het wat moeilijk en ik loop hem met plezier voorbij.
Even later krijg ik een pijnscheut in mijn rechtervoet: een ontplofte blaar bleek later, voor mooie tenen kan je beter een ander hobby zoeken.Km 35: het zwarte beest voor vele lopers, sommige wandelen bergop grijpend naar hun hamstrings. Zo blijf regelmatig andere lopers inhalen en voor ik het weet zijn we al aan km 41, ik zie in de verte nog 1 loper maar leg me erbij neer dat die wel te ver loopt. Of toch niet? ik versnel maar mijn loopstijl is niet zuiver genoeg meer om stilletjes dichterbij te sluipen, nog een goede 500m; met mijn laatste krachten trek ik nog een spurtje, weer een plaats opgeschoven.
Ik loop stevig door tot aan de meet waar superspeaker Hans mij toeroept dat ik 14de eindig!
Op de klok staat 3u15, bijna een “negative split” (2de wedstrijdhelft sneller dan de eerste), 1 van mijn beste loopwedstrijden. (uitslag)

Een douche en wat gepikkel later staan we in de gezellige feesttent met een bakje aangeboden pasta en trappist.
Willy een sympathieke lokale marathon’ er van 70 liep zijn 250ste marathon, hij wordt gehuldigd en trakteert iedereen op taart, wat kan het leven toch schoon zijn in de Kempen!