Wednesday, June 15, 2016

Watermolentriatlon Hamme

Afgelopen zondag stond de eerste triathlon van het seizoen op de agenda: de watermolentriatlon in Hamme, altijd afwachten, zeker omdat het een stayerwedstrijd is.
Toen we Hamme dorp inreden leek het wel of het er volledig verlaten was.
Het wedstrijdsecretariaat in het lokale schooltje was gelukkig bevolkt.
De nummers bevestigen, schoenen in de tweede wisselzone achterlaten en dan rustig naar de zwemstart bollen. Even gingen de hemelsluizen open, niet ideaal als je in groep mag fietsen maar gelukkig klaarde het snel op.
De zwemstart was in een ‘stil’ gebied aan de Durme, dus geen Belle Perez of ander opwindend lawaai door de boxen maar wel onderhoudende grapjes van de speaker van dienst.
Het water voelde lekker warm aan, van bij de start van de 1350m ging het zwemmen redelijk, ik miste aansluiting bij een groep (betere) zwemmers maar ok. na 23min kroop ik uit het water en deed een redelijke wissel, mijn fiets stond wel aan de achterkant van de wisselzone, een beetje tijdverlies dus.
Snel de bike op en gas geven! Het begin van het fietsen is een belangrijk moment in een stayerwedstrijd, en daar zat het deze keer echt wel mee, na enkele honderden meters vormden we een groepje met 4 fietsers waaronder 2 hardrijders die er stevig de pees op legden …
Lokale heldin Lies Maes had mij op voorhand gewaarschuwd dat er enkele ‘vieze stroken’ waren met o.a. kasseien in een bocht, oneffen wegdek, putten; voorzichtig zijn was de boodschap, en dat was te merken want er waren veel lekke banden onderweg.
Daags voordien had ik 25mm buitenbandjes op m’n carbon velgen gelegd en dat bleek de juiste keuze: je kan met een iets lagere bandenspanning rijden wat het fietscomfort verhoogt en de kans om lek te rijden (snakebite) is ook kleiner.
Na een tiental km zagen we een redelijk grote groep voor ons, het tempo ging nog eens de hoogte in en dan was het wel even afzien, niet lossen was de boodschap en even later hadden we de groep te pakken.
In een grotere groep moet je zeer attent  blijven rijden en vooral oppassen dat er geen gaten vallen, dat viel redelijk mee. Er werd goed gefietst, een beetje meewerken en de laatste ronde een kleinere versnelling proberen te trappen en goed drinken als voorbereiding op het lopen, traditioneel mijn sterkste onderdeel.
Na iets minder dan een uur fietsen (38.3 km)  komen we de 2de wisselzonen binnen, snel de fiets op zijn plaats zetten, sokken en loopschoenen aan en gas geven.
We mogen 3 toeren van 3.3km lopen; door het centrum en langs de rand van Hamme, ik zit direct in een goed ritme en kan regelmatig andere lopers inhalen, het zonnetje begint er ook nog door te komen en daar hou ik wel van.
13392286_1045586512187624_5143513535954434218_o.jpg
Een groepje van 3 lopers loopt 100m voor mij maar ik geraak er niet bij, achter mij komt nog  luidruchtige loper opzetten; als hij stiller was geweest had hij me nog kunnen verrassen maar nu moet ik tot de laatste km gas blijven geven om geen plaats te verliezen.13391432_1045585865521022_3492221722963036992_o.jpg


Na 2u04 bereik ik de finish, veel volk is er blijkbaar nog niet aangekomen en het hoge gehalte aan binken doet mij vermoeden dat het een goede dag geweest is.

Na het groeten van de supporters ga ik even langs het online scorebord en tot mijn verbazing ben ik als 19de gefinisht, meer nog ik wordt 2de masterA (40-50j).
Ik eindig 16sec achter de eerste master … waarvan ik 15s laat liggen in de wisselzone, hij liep exact even snel als ik de laatste 10km (38m29) dus dik verdiend zijn eerste plaats!
Een douche’ke, wat nakaarten en we mogen naar de ceremonie in de turnzaal, na 14 jaar triatlon mag ik voor het eerst een podium op, en ik ga er niet voor liegen: ja dat was leuk (al moet ik meer oefenen want ik sta aan de verkeerde kant)


13411850_1045587438854198_4612983595048023390_o.jpg


Atriac collega’s Tom wordt knap derde en Master Liesbeth wordt eveneens knap 4de overall bij de dames en 2de in haar reeks maar om een onbegrijpelijke reden heeft zij geen recht op een podium met bijhorend  ‘envelopke’ en bloemen, triatlonvrouwen herenigt U contacteer desnoods de Rode Ridder die een einde moet maken aan deze wantoestand!


Met een goed gevoel naar de volgende wedstrijd : de halve van Brasschaat binnen 2 weken, en dat gaat weer iets totaal anders worden … wordt vervolgd 😉